Sinds de Arabische Lentes van 2011 tot de huidige #BlackLivesMatter-beweging en de protesten in Wit-Rusland zijn sociale media en democratie met elkaar blijven flirten. Sociale media lijken het leidende licht voor degenen die betere democratische instellingen in hun land nodig hebben. Maar is dat wel het geval?
Sociale media en democratie: Black Lives Matter & Wit-Rusland Protest
George Floyd, 46, stierf nadat hij – om nog steeds onduidelijke redenen – was gearresteerd en vermoord door de politie van Minneapolis.
Het was dankzij mensen die langskwamen en de scène opnamen dat de misstanden viraal gingen en een protest op gang brachten voor de rechten van zwarte mensen en minderheden in de VS.
De verkiezing van president Alexander Loekasjenko bracht een soortgelijke reactie teweeg: in de eerste plaats dienden sociale media als instrument voor demonstranten om zich te organiseren; Vervolgens werden sociale media een instrument voor demonstranten blijven elkaar ‘in stilte’ steunen na de misstanden door de politie.
Trumps presidentiële campagne van 2016
Hoewel Wit-Rusland en de BlackLivesMatter-beweging twee positieve voorbeelden lijken van hoe sociale media kunnen fungeren als een onzichtbare brug voor mensen om zich samen te organiseren, zijn niet alle gevallen gelijk. Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar de presidentiële campagne van Trump in 2016.
Brad Pascale is de digitale expert die samen met de Russische inlichtingendienst het internet lijkt te hebben afgestruind hebben de overwinning van Trump met de hand gemaakt via advertenties op sociale media en bots.
Pascale heeft niet alleen verschillende FB-voorwaarden overtreden, maar heeft ook rechtstreeks met hun medewerkers samengewerkt om informatie te krijgen over het doel van de campagne.
Om de herverkiezing van Trump mogelijk te maken, vertrouwt Pascale vandaag op de influencers van TikTok.
Facebook-advertenties?
Facebook-advertenties zijn, net als Tik Tok-advertenties, en Instagram-advertenties slechts een hulpmiddel voor adverteerders om hun aanwezigheid te vergroten, te kapitaliseren op hun merken en hun verkopen op sociale-mediaplatforms te verbeteren.
Deze merken zijn handgemaakt door mannen de beoogde klant overtuigen kopen een product of ondersteuning een oorzaak.
Maar wat gebeurt er als een magnaat met kwade bedoelingen het presidentschap van een land wil overnemen? En wat gebeurt er als alle data die advertentieplatforms verzamelen voor marketingdoeleinden in handen komen van iemand – zoals Pascale – die geen goede bedoelingen heeft?
Wat als sociale media en democratie..?
Wat als sociale media een middel zouden kunnen worden om de democratie af te schrikken in plaats van haar te faciliteren?
Had George Orwells roman 1984 gelijk over macro-surveillance? Dat was hij waarschijnlijk ook, maar we kunnen het nog steeds tegengaan, en daarom moeten we het internet meer dan ooit beschermen.
Wat denk je? Laat het ons weten! Reageer en deel 🙂