Ik heb ongeveer een week onderzoek gedaan naar een onderwerp over Noord-Korea. Ik ontdekte dat mensen in Pyongyang wakker worden met een vreemd geluid dat te horen is in dit YouTube-filmpje
De griezelige muziek van Pyongyang
Het geluid dat mensen in Noord-Korea 's morgens vroeg horen is griezelig en lijkt uit een dystopische film te komen.
Om het beter te begrijpen, vroeg ik Ali Asad (een muzikant uit Karachi, Pakistan) om de muziek voor mij te deconstrueren.
De reden dat ik contact opnam met Ali Asad is omdat hij geen idee had waar deze muziek vandaan kwam. Ik heb hem geen details gegeven om een beter beeld te krijgen van hoe hij er als muzikant over denkt.
Dit is zijn citaat:
De muziek is beklijvend en lijkt uit een dystopische film te komen. Volgens Ali Asad zit de muziek in de Eolische modus (natuurlijke kleine schaal) met de sleutel van A. De instrumenten die in de muziek worden gebruikt zijn zang, bellen en enkele blaasinstrumenten. Ali Asad gelooft dat de muziek klinkt alsof een dag/nacht “vol tragedies, incidenten, teleurstellingen, gebroken harten, verlorenen” voorbij is, en dat mensen die nog hoop hebben nu de rotzooi opruimen om het een nieuw begin te geven en de muziek een nieuw begin te geven. wereld een betere plek. Hij noemt het ‘de laatste hoop’.
Wat is dat nummer dat wordt gespeeld?
- “Waar bent u, beste generaal?” (Koreaans: 어디에 계십니까 그리운 장군님)
De compositie getiteld "Where Are You, Dear General?" (Koreaans: 어디에 계십니까 그리운 장군님; MR: Ŏdie kyeshimnikka kŭriun changgunnim) weerklinkt sinds minstens 2008 elke ochtend uit de luidsprekers van het treinstation van Pyongyang. Er wordt aangenomen dat dit lied door Kim Jong Il zelf is geschreven.
Muziek in Noord-Korea
Noord-Korea heeft een rijk muzikaal erfgoed, dat een breed scala aan folk-, pop-, licht-instrumentale, politieke en klassieke artiesten omvat. Naast patriottische en politieke muziek brengen populaire groepen als Pochonbo Electronic Ensemble en Moranbong Band liedjes over het dagelijks leven in de DVK en moderne, lichte popherinterpretaties van klassieke Koreaanse volksmuziek. Muziekonderwijs wordt op grote schaal onderwezen op scholen, waarbij president Kim Il Sung in 1949 voor het eerst een studieprogramma voor muziekinstrumenten uitvoerde in een weeshuis in Mangyongdae.
Muziek in Noord-Korea is een belangrijk onderdeel van het dagelijks leven en dient als een belangrijk propagandamiddel, waarmee de heersende Kim-familie en haar strijd tegen imperiale agressie centraal staan. Het monopolie dat Noord-Korea uitoefent op creatieve expressie maakt de liederen van de staat – en dus de goedgekeurde boodschappen – op unieke wijze alomtegenwoordig.
De griezelige muziek die mensen in Pyongyang vroeg in de ochtend horen, is een angstaanjagende herinnering aan het onderdrukkende regime dat Noord-Korea regeert. Het is echter ook een bewijs van de kracht van muziek om emoties en ideeën over te brengen. Ali Asads analyse van de muziek is behoorlijk inzichtelijk en biedt een uniek perspectief op de muziek. Het muziekerfgoed van Noord-Korea is rijk en gevarieerd, en het is belangrijk om de betekenis ervan in de cultuur van het land te erkennen.